Ben bittim, şimdi gözünü yalnızlığıma diktin.
Bi rahat ver ki gönlüm kendi yoluna gitsin.
Ama ne mümkün, tam da keşke bitmeseydi demişken
Sen sahnelerde ter döktüğüm kardeşlerime gittin.

Dilinden düşürmediğin o meşhur namus bu mu?
Paramparça sırtımda birkaç tane delik durur.
‘Beni tanıştır’ deyişin hala gözümde.
Ne hayal ettin kim bilir, umduğun kadar oldu mu?

Bakma sen bana, her şeye içerlerim.
Bilirsin hayatım hep yalnızlıkla geçer benim.
Zaten tanıyorum seni, o yüzden üzülmedim.
Fotoğrafların önümde ve hala tükürmedim.

Sağ olmasın canın gülüm, verdiğim her şey için.
Otur da sor kendine; neredeyim ve kimleyim.
Sağ olmasın canın gülüm, o güzel gözler için
Oturmuş yazıyorum bak bu nefretimi kusmak için.

Nakarat:
Gidişinle dertleşemem dur!
Yaşamaya gel de bahanemi bul.
Ölesim var nefesinde.
Ya çık aklımdan ya da gel hemen vur!

İsterdim bunun yerine kendini gidip uçurumdan bırakmanı.
Hiçbir şey, hiç kimse senin kadar kanatmadı.
Anlatamadıklarımı gösterir göz altlarım.
Hakkında onca şey dediler ben geçmişe göz atmadım.

Kaç tane yüzün var? O hangisini gördü?
Tek parça dünya sendin, paramparça böldün.
Onu ilk hangi akşam gördün?
Haberin yoktu, hala yaşıyordun bende, işte o akşam öldün.

Senin için kırdığım eşim, dostum hepsine selam olsun.
Her şeyin telafisi için canım alınsa helal olsun.
İsterdim sana gönülden mutluluklar dilemeyi.
Ama tanıdığım o sen değilsin bu ilk ve son vedam olsun.

Sağ olmasın canın gülüm, verdiğim her şey için.
Otur da sor kendine; neredeyim ve kimleyim.
Sağ olmasın canın gülüm, o güzel gözler için
Oturmuş yazıyorum bak bu nefretimi kusmak için.

Nakarat:
Gidişinle dertleşemem dur!
Yaşamaya gel de bahanemi bul.
Ölesim var nefesinde.
Ya çık aklımdan ya da gel hemen vur!