Verse:
Herkesi kandırıyorlar, gidenler hiç bir zaman dönmeyecek
Lüzumsuz beklemek, ben gidenlerden olmuşum hep
Sırtıma aldığımda perperişan çantamı
Anladım ki kalan için de zormuş gitme demek

Yürüdüm çetin yollarını yurdun
Hafızam ıssız ve çorak, bir fırtına kadar durgun
Nasıl tanımlanır yolculuklarım?
Sanki kaybettiğim her parçada kendimi buldum

Şimdi sırt çantam kadar ağır göz kapaklarım
Zaten aklımı da zor toparladım
Derimi kavurmakta bak feleğin kor dudakları
Bense buna karşı hiç bir hamle yapmamaktayım

Ellerim yukarda, ne lanet teslim olmak
Ama güçlüyüm hep ters köşeler eksik olmaz
Çünkü felek haz alırdı bundan, kazanırdı onlar
Ama başarır ve durmam, yollar çağırırsa korkma

Bu benliğime yolculuğum
Niçin varoluşum? Nefes alan korkuluğum sanki
Ama asla basit biri olmadım
Keşke olsaydım, onlar gibi gülümserdim belki

Hayata tutunmayı sağlar öyle yalanlar
Garip olan kalanların da yalnız oluşu
Yıllarca yol gözler hep geride kalanlar bu,
Gidenler anısına on yıllık saygı duruşu.

Nakarat x2:
Gidenler anısına on yıllık saygı duruşu
Zaten gitmek de birazcık ölmek gibi
Ölenler anısına on yıllık saygı duruşu
Zaten kalmanın ölmekten ne farkı var?